(22-11-2013) Dziś coś z zupełnie innej beczki, a mianowicie – tadam – eksperymentalna minigra. Potrzebować będziecie do niej sensownej (4-6?) liczby osób, stojących karteczek-wizytóweczek dla każdej z nich, po powiedzmy 10 krówek na osobę, kupki gdzie będzie można je składować i miseczki, gdzie można je będzie odkładać.

Przygotowania: Na początku każdy z grających wymyśla sobie swoją postać – gramy tu i teraz, w Polsce według TVN. Każdy z grających zapisuje na kartce dwie rzeczy – imię swojej postaci, oraz to z czego jest znana, np. „Mietek – bloger kulinarny”, „Wiki – agentka CBA”, „Ziemowit – król teleturniejów”, „Beata – nowa szefowa PZPN”. Wszystkie krówki lądują na kupce.
Start: Spotykacie się jak co roku. Tym razem w Art Sushi Cafe „Tęcza” – najbardziej lansiarskiej knajpie Warszawy. Pora dowiedzieć się co u kogo słychać. Na każdym spotkaniu jest tak, że ktoś musi zacząć pierwszy. Zaczyna więc gracz, który naciągnął was na tę grę. Zwracając się do dowolnie wybranej osoby, zadaje jej jakieś pytanie. Wywołana osoba powinna odpowiedzieć na nie możliwie barwnie. Czy jej się udało oceniają wszyscy obecni poprzez „buuuu” lub „łaaaaał”, w razie wątpliwości można wspomóc się również kciukami w górę lub w dół. Jeżeli gracz zbierze większość lajków, bierze wedle uznania od 1 do 3 krówek. Jeżeli nie to nie. Następnie sam zadaje pytanie. W końcu przychodzi moment, gdy ktoś weźmie ostatnią krówkę.
W tym momencie wstaje i opisuje, jak jego postać ginie zaszlachtowana przez Lansreapera (LR). Od tego momentu przejmuje jego rolę. LR to literalnie postać w czarnym zbutwiałym płaszczu z kapturem spod którego błyszczą czerwone punkciki i przepięknie rzeźbioną kosą. Jej celem jest dopadnięcie postaci pozostałych graczy, a ich samych – ucieczka. Każdy z graczy (kolejność dowolna) opisuje co robi. Jednocześnie każdy z graczy bierze dowolną ilość swoich krówek i chowa je w dłoni. Jeżeli chcecie możecie wprowadzić krótką wymianę opisów między LR i postacią/postaciami graczy. W końcu dochodzi do sprawdzenia ile kto poświęcił krówek. Ten kto wziął ich najmniej, ginie w opisany przez LR sposób. Gdy parę graczy będzie miało taką samą liczbę krówek, któryś z bohaterów musi się poświęcić (np. umożliwiając innym ucieczkę), jeżeli nikt tego nie zrobi – wybiera ją LR. Krówki, które pozostały graczowi, którego postać zginęła, wracają na kupkę. Natomiast wszystkie zainwestowane krówki trafiają do miski. Gracz, którego postać zginęła, chowa swoją wizytówkę. W następnej scenie, to on będzie LR.
Kolejne sceny przebiegają według takiego samego scenariusza: Osoby, które mają najwięcej krówek, dogadują się, kto zaczyna. Osoba ta nakreśla, gdzie aktualnie schronili się, czy ogólnie przebywają pozostali przy życiu bohaterowie. Następnie podobnie jak w pierwszej scenie, między bohaterami toczy się rozmowa – czy raczej pingpong pytań i odpowiedzi, co się właściwie dzieje, dlaczego, co można z tym zrobić. W dowolnym momencie, a najpóźniej w chwili, gdy ktoś weźmie ostatnią krówkę z kupki, aktualny LR wstaje i opowiada jak ten atakuje grupę. Gracze znów opisują próbę ucieczki i inwestują krówki w jej powodzenie. Ginie kolejna osoba, stając się w kolejnej rundzie LR.
Ostatnia scena: Ostatni gracz opisuje, gdzie znajduje się jego postać. Jeżeli na kupce pozostały jakieś krówki, pozostali gracze (jako LR) mogą zadawać pytania postaci gracza. Odpowiedzi znów są przez nich oceniane, a przy większości lajków, gracz bierze 1 krówkę. Scena trwa, dopóki nie weźmie wszystkich krówek.
Na końcu w nagrodę zjada wszystkie krówki jakie ma, a gra się kończy.